Waarom?
Ken je dat van die kip-ei discussies waarbij je alleen maar met elkaar (of in jezelf) rondjes blijft draaien, discussies die steeds feller worden omdat we ‘gelijk’ willen halen? Het heikele punt is dat we vaak blijven discussiëren op het niveau van de verschijnselen en emoties de boventoon gaan voeren. Zoals nu met de ‘verhongerende’ Konik paarden en andere dieren op de Oostvaardersplassen.
Wat zit er onder ‘het probleem’? De gebeurtenissen in ons dagelijks leven houden ons steeds weer een spiegel voor. In plaats van hierop te reageren moeten we de gebeurtenissen leren zien als een gevolg in plaats van een oorzaak van ons handelen. Leren terug te gaan naar het fundament. Dit is het diepste ‘waarom’-niveau van waaruit een gedragen ‘daarom’ kan ontstaan. In de discussie over de Oostvaardersplassen moeten we deze ‘waarom’-vraag dus (opnieuw) durven stellen, net zo lang tot de ‘bodem’ is bereikt. Wat was destijds ook alweer de bedoeling? Kunnen we daar nog steeds achter staan? En zo ja, wat is er dan nu nodig? Het heeft niet veel zin om elkaar te gaan beschuldigen van ‘foute’ keuzes waardoor het nu ‘ellende’ is.
De koetsier op de bok
Dit geldt ook voor ons eigen leven. Wie heeft daar de regie? Zijn het je ontembare emoties, je op hol geslaagde gedachten? Of kan je essentie – als zijnde de koetsier op de bok – de twee paarden (emoties en gedachten) jou naar jouw bestemming brengen?
Ons handelen komt voort uit onze gedachten (die weer gevoed worden door onze gevoelens). Als we zuiver willen handelen, dient ons handelen en dus ons denken en voelen voort te komen uit wie wij in essentie zijn. En niet uit wie wij behoren te zijn, moeten zijn. Het gaat ook niet over wat wij moeten bereiken, moeten presteren, of waaraan wij moeten voldoen (het klakkeloos opvolgen of overnemen van regels, wetten, normen en waarden). Het gaat erom dat ons handelen in overeenstemming zou moeten zijn met wie we ten diepste van binnen zijn. De beweging ontstaat van binnenuit. Je gedachten en gevoelens staan je hierbij ten dienst.
Het is dus interessant om te onderzoeken waar je gedachten (en evenzo je gevoelens) vandaan komen en deze eens goed onder de loep te nemen. Waarom denk ik dit of dat eigenlijk? En is dat ook wat ik denk (waarin ik echt in geloof) of heb ik het aangenomen, ga ik mee met diegene die het stelligste overkomt, of vaar ik mee op de gedachtegang van de grootste groep? Door steeds weer de waarom-vraag aan jezelf te stellen, raak je steeds meer de essentie van wie je bent.
Wij zijn natuur!
Terugkomend op de discussie over de Oostvaardersplassen. In onze ogen kunnen we dan afdalen tot de kern dat wij allemaal natuur zíjn. De discussie over de Oostvaardersplassen gaat dus over onszelf! Wij zijn natuur en maken er tegelijkertijd onderdeel van uit. (Wellicht lopen de emoties daarom ook zo hoog op.) Kijk eens in en om je heen hoe ver we van de natuur zijn afgeraakt. Dit geldt ook voor onze eigen natuur. Zijn wij het zelf die verhongeren? Laten we ieder van ons opnieuw beginnen; dat ons ‘doen’ voortkomt uit (wie we van nature) ‘zijn’ en dat we vanuit verbinding met en respect voor de natuur handelen. Hoe klein of groot deze stap ook is. Het gaat om de beweging van binnenuit.
“Your time is limited, so don’t waste it living someone else’s life.
Don’t be trapped by dogma – which is living with the results of other people’s thinking.
Don’t let the noise of other’s opinions drown out your own inner voice.
And most important, have the courage to follow your heart and intuition.
They somehow already know what you truly want to become.
Everything else is secondary.”
~ Steve Jobs ~