De spiegel van je ziel
Het is februari, de carnaval is net voorbij, en onze hectische maatschappij draait alweer op volle toeren. Om mij heen zie ik overal ‘appende’ mensen. En eerlijk is eerlijk; ook ik betrap mezelf op het toenemende gebruik van dit apparaatje. Buiten lijkt het weer deze hectiek te beantwoorden. Met reeds twee januari-stormen achter ons zijn we wel weer toe aan wat rust. Wat dan kan helpen, is om de natuur op te zoeken.
Stap de natuur in
Als je een stap zet in de natuur, dan voel je iets. Het is vaak moeilijk te omschrijven, maar er is iets. Als ik al wandelend het bos in ga, dan voel ik gelijk een rust over me heen komen. Zie ik een imposante boom, dan word ik daar naar toe getrokken en voel ik me op een of andere manier gesteund en geaard. Ik vraag me dan weleens af wat deze boom allemaal al heeft meegemaakt en dan verandert direct mijn eigen perspectief. Ik kan dichter bij mezelf komen en objectiever naar de gebeurtenissen om me heen kijken.
Alleen, of samen met boswachter Frans Kapteijns, loop ik vaak langs vennen en stop dan even. Het wateroppervlakte spiegelt de wolken en de directe omgeving. Bomen aan de oever lijken door te lopen in het water. Als het waait dan lijkt het zelfs of er gesproken of gefluisterd wordt. Luister jij daar weleens naar?
Als een spiegel
Jouw waarnemingen in de natuur zeggen veel over jezelf en wat je veelal onbewust bezighoudt. De natuur houdt ons een spiegel voor, waardoor we tot zelfkennis kunnen komen. Probeer het maar eens uit, alleen, of bijvoorbeeld met je partner: Waar valt jouw oog op tijdens een wandeling in de natuur? En wat betekent dit voor jou? Je zult ontdekken dat jouw partner andere dingen opvalt en – bij dezelfde waarneming – een andere beleving en interpretatie heeft.
Maar de natuur is meer dan een levend projectiescherm. Je moet dan wel ‘achter’ het scherm van je eigen projecties kunnen kijken. Door stil te zijn in de natuur, je stap te vertragen of ergens een plek op te zoeken waar je even rustig kunt zitten, kun je de natuur echt ontmoeten. Kun je de volmaakte schoonheid van een beestje, bloempje en blaadje zien en ervaren. Je maakt op dat moment contact met je eigen natuur; de spiegeling van je ziel.
Gedicht
Zwerver, jouw voetstappen zijn
de weg, verder niets;
zwerver, er is geen weg,
de weg ontstaat door lopen.
Door te lopen baant men de weg,
en achteromkijkend
ziet men het pad …
~Antonio Machado
Wil jij ervaren hoe de natuur jou kan spiegelen? Volg dan eens de workshop “De natuur als spiegel” of neem vrijblijvend contact met mij op.